Η μουσική είναι περίεργη τέχνη. Το ίδιο πράγμα ερμηνευμένο από διαφορετικούς καλλιτέχνες μπορεί να ξυπνήσει άλλα συναισθήματα, αλλά και να οδηγήσει σε διαφορετικά συμπεράσματα. Ιδού ένα παράδειγμα...
Από αυτό το βίντεο μπορούν να βγουν 3 σίγουρα συμπεράσματα:
1. O κύριος μπροστά είναι πολύ καλός τραγουδιστής και performer
2. Η κομπανία που τον συνοδεύει ήταν πολύ πολύ μεγάλο συγκρότημα
3. Οι τύποι από κάτω γουστάρουν πραγματικά αυτό που ακούνε
Από αυτό το βίντεο αντίστοιχα βγαίνουν άλλα 3 σίγουρα συμπεράσματα:
1. Ο τύπος που καταλαμβάνει την πίστα είναι μέτριος ως performer και κακός ως τραγουδιστής
2. Ο ίδιος δεν έχει καμία συναίσθηση των φωνητικών και εν γένει καλλιτεχνικών του περιορισμών
3. Οι τύποι από κάτω μάλλον δεν είχαν καμία όρεξη να ακούσουν το συγκεκριμένο άσμα
Αυτά, επειδή στην Ελλάδα καμιά φορά χάνουμε το μέτρο και σπεύδουμε να χαρακτηρίσουμε ως "απόλυτους" σταρ ανθρώπους που είναι απλά όμορφοι, χωρίς να διαθέτουν τα απαραίτητα συστατικά για τον χώρο που υπηρετούν (μουσική, θέατρο κλπ).
P.S. Και για να μην κατηγορηθώ ως προκατειλημένος, η σύγκριση έγινε με τραγουδιστές που κινούνται (υποτίθεται) στον ίδιο μουσικό χώρο...
Εντάξει απλά δεν του ταίριαζε το συγκεκριμένο κομμάτι...για σκέψου να έβαζες το Goerge Michael να τραγουδούσε "θα σου φτιάξω μακαρόνια με κιμά για να φας"...ενδεχομένως να φαινόταν πολύ μαλάκας ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ διαφορά είναι ότι ο George Michael προφανώς δεν θα τραγουδούσε ποτέ το συγκεκριμένο κομμάτι(και γιατί να θέλει να το πει άλλωστε;). Ξέρει ο άνθρωπος τι πρέπει να τραγουδάει και τι όχι...
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ δικός μας ο "απόλυτος" τα έχει πάρει όλα σβάρνα...αν δεις στο youtube υπάρχουν άπειρα βιντεάκια που δολοφονεί εν ψυχρώ ξένα τραγούδια. Καμία συναίσθηση σου λέω...μέχρι Frank Sinatra λέει ο αθεόφοβος!
Και κάτι ακόμα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτο πρώτο βίντεο ο George Michael είναι 29 ετών, σχετικά άγουρος ως τραγουδιστής ακόμα και μόλις είχαν διαλυθεί οι Wham (που δεν παρήγαγαν και καμία υψηλής ποιότητας μουσική...).
Στο δεύτερο βίντεο ο "απόλυτος" είναι 34 ετών και μάλιστα διένυε την "πιο ώριμη φάση της καριέρας του"...την οποία και συνεχίζει να διανύει μέχρι σήμερα.
Οι συγκρίσεις δικές σας...
Δεν υπάρχει σύγκριση...απορώ γιατί το αναφέρεις καν! Είναι σαν την περίπτωση του γελοίου Νταλάρα όταν θέλησε να τραγουδήσει το Con Te Partiro του Μποτσέλι. Η απόλυτη αηδία!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάνω αυτήν την (προφανώς περιττή) σύγκριση για να φέρω ένα παράδειγμα της κολακείας και της θεοποίησης των μετρίων που προάγεται στο ελληνικό -και καλά- σταρ σύστεμ. Αυτό δίνει και το δικαίωμα στον κάθε άφωνο να θεωρεί ότι έχει το δικαίωμα να "εκτελεί" τραγούδια που τα έχουν τιμήσει φωνές σαν του F.Sinatra, του F.Mercury και της Dusty Springfield!
ΑπάντησηΔιαγραφήΉμαρτον πια σε αυτή τη χώρα!!!
Αφού μιλάμε για queen αυτό είναι το καλύτερο:
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://www.youtube.com/watch?v=kXOOwNS2qk0
Απέφυγα να βάλω βίντεο με F.Mercury για να μην κάνω ιερόσυλες συγκρίσεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕντάξει τι να λέμε τώρα; Ένα από τα καλύτερα live album, μια από τις 2-3 μεγαλύτερες φωνές και performer όλων των εποχών για την ευρύτερη ποπ-ροκ μουσική και ένα καταπληκτικό τραγούδι.
Απλά πράγματα...
Έλα παραδέξου το απλα ζηλεύεις. Για να μπεις στη διαδικασία να σχολιάσεις τον συγκεκριμένο perfomer απλά σε πειράζει και δεν μπορείς να καταλάβεις πως ένας, όπως λες, τόσο ατάλαντος τραγουδιστάκος έχει τόσο μεγάλη απήχηση και αποδοχή απο το ευρύ κοινό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολλοί αξιόλογοι και καλλίφωνοι τραγουδιστές θα θέλαν πολύ να χουν την λάμψη του.
Και εγώ δεν θεωρώ ότι έχει φωνάρα αλλα θεωρώ ότι είναι¨"απόλυτος".
sorry
Να ζηλέψω την εμφάνιση του Ρουβά μπορεί. Δε λέω, έχει κορυφαίο σώμα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο κορυφαίο σώμα όμως δεν τον κάνει και καλό τραγουδιστή. Δεν διαφωνώ ότι μπορεί να έχει 'χάρισμα', ωραίο χαμόγελο, να είναι καλό παιδί κλπ κλπ.
Όμως για να είναι σταρ κάποιος πρέπει πρώτα απ' όλα να είναι καλός σε αυτό που υποτίθεται πως κάνει (τραγούδι, ηθοποιία, κλπ). Για παράδειγμα, η Βίσση το δέχομαι..είναι σταρ! Αλλά πρώτα απ' όλα είναι καλή τραγουδίστρια (άσχετο που τα τραγούδια της τα τελευταία 20 χρόνια είνια ψιλό-χάλια). Το ίδιο ισχύει για τον Γίωργο Μαρίνο, τον Τόλη Βοσκόπουλο, τον Γιάννη Πάριο και λίγους άκόμα.
Αλλά σε μια χώρα που οι πραγματικοί σταρ είναι λίγοι ως ελάχιστοι, νιώσαμε και εμείς την ανάγκη να σταρ-ο-ποιήσουμε ότι έχουμε, έστω και αν του λείπουν κάποια βασικά χαρακτηριστικά..και έτσι κάναμε σταρ τον Ρουβά, τον Χατζηγιάννη, την Ντενίση και τη Βάνα Μπάρμπα!
Και τέλως πάντων, εμένα δε με ενοχλεί να τους αποκαλούν και σουπερσταρ και σταρ-τρεκ και ότι θέλουν. Απλά να μην τους λένε ότι ξέρουν να τραγουδάνε κιόλας...