Τρίτη 16 Νοεμβρίου 2010

Αντιφάσεις

Σε αυτήν την ανάρτηση θα ήθελα να ασχοληθώ με ένα σύγχρονο φιλόσοφο των οικονομικών και διοικητικών επιστημών: Τον κύριο Peter Drucker (1909-2005). Πρόκειται κατά κοινή ομολογία για τον πιο σημαντικό και επιδραστικό management guru του 20ου αιώνα, αυτόν που καθόρισε σε μεγάλο βαθμό την δομή και λειτουργία της σύγχρονης πολυεθνικής επιχείρησης.

Εν ολίγοις, μόνο το διάστημα 1950-1970:

- Εισήγαγε (και ουσιαστικά επέβαλε) την έννοια της αποκέντρωσης (ευθυνών, λειτουργιών, εγκαταστάσεων) των επιχειρήσεων

- Εξέφρασε πρώτος την άποψη ότι οι εργάτες είναι κεφάλαιο για την εταιρεία και όχι αναλώσιμο υλικό. Καλλιέργησε την έννοια ότι η βελτιστοποίηση της απόδοσης της επιχείρησης επιτυγχάνεται όταν καλλιεργείται σχέση εμπιστοσύνης και αλληλοσεβασμού με τους εργάτες, άποψη που ουσιαστικά αποτελεί την ουσία του Γιαπωνέζικου μοντέλου ανάπτυξης (για αυτό και οι Ιάπωνες managers πίνουν νερό στο όνομα του)

- Δημιουργήσε την έννοια των 'Εργατών Γνώσης' (knowledge workers) και την πρωτοποριακή για την εποχή άποψη ότι η γνώση θα είναι το Νο1 asset μιας εταιρείας έναντι των πρώτων υλών που ίσχυε μέχρι τα 70s.

Ουσιαστικά, ως business φιλόσοφος, καθόρισε τη μορφή της επιχείρησης όπως την ξέρουμε σήμερα, θέτοντας τις βάσεις ώστε οι ήδη μεγάλες (αλλά βασικά μονολιθικές, προσωποκεντρικές και παλιομοδίτικες) Αμερικάνικες εταιρείες του 1950 να μετεξελιχθούν σε ευέλικτους και πιο ανθρωπιστικούς πολυεθνικούς οργανισμούς με όλα τα συνεπακόλουθα της εξέλιξης αυτής.

Ο λόγος που κάνω αυτήν την αναφορά είναι γιατί στην φιλοσοφία του Peter Drucker παρατηρώ 2 πολύ ενδιαφέροντα χαρακτηριστικά:

1. Έδινε ιδιαίτερο βάρος στην ηθική πλευρά της λειτουργίας της επιχείρησης και γενικότερα κάθε συναλλαγής, όντας επηρρεασμένος από τον Αριστοτέλη και τον Κομφούκιο. Θεωρούσε πως υπάρχει ένα κοινό και ενιαίο σύνολο ηθικών αξιών και αρνούταν να αξιολογήσει τις επιχειρηματικές δραστηριότητες κάτω από διαφορετικό πρίσμα

2. Περιέγραφε τον εαυτό του ως generalist αντί για specialist. Ο ίδιος είχε σπουδάσει Ιστορία, Διεθνές Δίκαιο, Κοινωνιολογία και Οικονομικά, χωρίς να έχει εξειδικευτεί ιδιαίτερα σε κανένα από αυτά, καθώς πίστευε πως ένας οργανισμός πρέπει να μελετάται υπό πολλές διαφορετικές οπτικές γωνίες. Θεωρούσε το managenent τέχνη και τα οικονομικά μια βαθιά κοινωνική επιστήμη επηρρεασμένη περισσότερο από την κοινωνιολογία παρά τα μαθηματικά.

Πόσο περίεργα ακούγονται λοιπόν τα παραπάνω στην σύγχρονη επιχειρηματική πραγματικότητα; Στην εποχή όπου κυριαρχεί η προτροπή για εξειδίκευση και η εμβάθυνση σε συγκεκριμένους τομείς γνώσεων, καθώς επίσης η άποψη πως 'στη δουλεία μπορεί να χρειαστεί να κάνεις τα στραβά μάτια ή να λερώσεις τα χέρια σου'.

Πόσο αντιφατικό είναι άραγε που ο εκ των βασικών δημιουργών του σύγχρονου management πίστευε σε τόσο διαφορετικά πράγματα απ' ότι οι επίγονοι του;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου