Ως γνωστόν η οικονομία της χώρας δεν πάει και τόσο καλά. Λόγω αυτού, καθώς και των διάφορων φημών που ακούγονται (σενάρια αναδιάρθρωσης, στάσης πληρωμών, επιστροφής στη δραχμή κλπ), όλο και περισσότεροι συμπολίτες μας σκέφτοναι τη μεταφορά των καταθέσεων τους στο εξωτερικό. Ο λόγος φυσικά είναι για να διασφαλιστούν σε περίπτωση α) δέσμευσης των καταθέσεων σε περίπτωση χρεωκοπίας του κράτους και β) σε περίπτωση επιστροφής στη δραχμή με ταυτόχρονη υποτίμηση της κατά 40-50% (ενδεικτικό ποσοστό).
Όταν σε συζητήσεις τίθεται το εν λόγω θέμα και κατά πόσο είναι σωστές τέτοιες κινήσεις , η άποψη μου είναι ΦΥΣΙΚΑ ΟΧΙ! Και οι λόγοι είναι οι εξής:
1) Σε περίπτωση που υλοποιηθεί κάποιο από τα δύο (ή και τα δύο) παραπάνω -ακραία- σενάρια, κανείς δεν μπορεί να σου εγγυηθεί ότι αφενός θα μπορείς να φέρεις τα χρήματα σου πίσω αναίμακτα (δηλαδή χωρίς να σου πάρει το κράτος το 50% π.χ.) και αφετέρου ότι λόγω εκτάκτων συνθηκών δεν θα διωχθούν/ελεγχθούν όσοι μετέφεραν τα χρήματα τους στο εξωτερικό.
2) Είναι λάθος να πιστεύουμε ότι διώχνοντας τις καταθέσεις μας εκτός Ελλάδος λύνεται το πρόβλημα. Οι καταθέσεις (ειδικά αυτήν την περίοδο) είναι η ασφαλιστική δικλείδα των Ελληνικών τραπεζών για να αντιμετωπίσουν τις αυξημένες ανάγκες ρευστότητας (για να κλείσουν επισφάλεις και να δανείσουν, όσο μπορούν την αγορά). Μια ενδεχόμενη κατάρρευση μίας μόνο μεγάλης τράπεζας θα μπορούσε να οδηγήσει, μέσω διαδικασίας ντόμινο, σε ολική κατάρρευση της οικονομίας με συνέπειες για όλους και όχι μόνο για τους καταθέτες. Ενδεικτικά αναφέρω πως κατάρρευση του χρηματοπιστωτικού συστήματος θα οδηγούσε διαδοχικά σε δραματική μείωση της κυκλοφορίας του χρήματος στην αγορά, μαζικό κλείσιμο εταιρειών, εκτίναξη της ανεργίας, δραματική μείωση αξίας ακινήτων, έλλειψη προσφοράς πολλών προϊόντων κλπ.
3) Σε περιόδους κρίσης όποιος έχει κεφάλαια είναι καλύτερο να τα επενδύσει, ώστε να μη χάσουν την αξία τους, παρά να τα κρατάει ως κόρη οφθαλμού. Άλλωστε μια καλή επένδυση μπορεί να αποφέρει πολλαπλάσια αξία.
4) Τέλος, υπάρχει και μια ηθική διάσταση στο όλο θέμα. Επί τόσες δεκαετίες ΌΛΟΙ ΜΑΣ (άλλος λιγότερο άλλος περισσότερο) γλεντούσαμε πάνω στην έρμη αυτή χώρα (προσοχή: δεν αναφέρομαι στο κράτος, αλλά στη χώρα). Φάγαμε, κλέψαμε, φτιαχτήκαμε, φτιάξαμε τους φίλους μας, τα παιδιά μας, τους συγγενείς μας κλπ. Ας προσπαθήσουμε λοιπόν αυτήν την ύστατη στιγμή να στηρίξουμε τη χώρα μας με όποιον τρόπο μπορούμε, ας μην γίνουμε λαγοί για μια ακόμη φορά μπροστά στα δύσκολα. Είναι το ελάχιστο δείγμα πίστης και στήριξης στην προσπάθεια που κάνουμε ως έθνος το να κρατήσουμε τα χρήματα μας εδώ και να μην τα στείλουμε σε αυτούς που έτσι κι αλλιώς θέλουν να μας τα πάρουν όλα! Γιατί όπως δείχνει η ιστορία (και δυστυχώς στην Ελλάδα έχει επαληθευθεί αρκετές φορές) τα διχασμένα έθνη είναι καταδικασμένα σε αποτυχία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου